თუთიის ბიოწვდომადი წყარო თუთიის ქელატის* ნაერთის სახით ამინომჟავა მეთიონინთან ერთად.
თუთია
< თუთია ადამიანის ორგანიზმში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული მიკროელემენტია. მისი ყველაზე მაღალი შემცველობა არის ძვლებსა და კუნთებში, ის ასევე გვხვდება კანში, თვალის ბადურაზე, ღვიძლში, კუჭქვეშა და პროსტატის ჯირკვალში და ტვინში. გარდა ამისა, თუთია არის მრავალი ფერმენტის ნაწილი, რომლებიც აუცილებელია სხვადასხვა ბიოქიმიური რეაქციისთვის და გავლენას ახდენს ანტიოქსიდანტურ დაცვაზე, საჭმლის მონელების პროცესებზე, ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმზე, ქსოვილების რეგენერაციაზე, იმუნური უჯრედების განვითარებასა და ფუნქციონირებაზე, ჰემოგლობინის სინთეზსა და სხვაზე.
თუთიის ათვისება მჭიდრო კავშირშია რაციონთან. თუთიის საკმარისი რაოდენობის საკვების წყაროების მიუხედავად (ხორცი, ფრინველი, რძის პროდუქტები, ზღვის პროდუქტები, კვერცხი), არსებობს არანაკლები საკვები პროდუქტი, რომელიც მნიშვნელოვნად აფერხებს მის ათვისებას ერთად მიღების შემთხვევაში. ასეთ პროდუქტებს მიეკუთვნება მარცვლეული, პარკოსნები, თხილი, თესლი, ასევე ზოგიერთი ბურღულეული, ხილი და ბოსტნეული, ისინი შეიცავს ბუნებრივ ნივთიერებებს ფიტატებს, რომლებიც ქმნიან თუთიის ნაერთებს, რომელთა ათვისებაც არ ხდება ორგაზნიმის მიერ.
<; /p>
თუთიის ქელატური ნაერთი ამინომჟავა მეთიონინით საშუალებას გაძლევთ დაიცვათ თუთია იმ ფაქტორებისგან, რომლებიც აზიანებენ მის ბიოშეღწევადობას და აუმჯობესებენ მის ათვისებას.
*ქელატები არის ნაერთები - მინერალები ორგანული მოლეკულებით, ყველაზე ხშირად ამინომჟავებით. ქელატურ ნაერთებს აქვთ სპეციალური სტრუქტურა, რომელიც განსაზღვრავს მათ სტაბილურობას და აუმჯობესებს ორგანიზმის მიერ მათ ათვისებას.
**თუთიის არაორგანულ ფორმებთან შედარებით.